Werkelijk waar...

Werkelijk waar: van burgerman tot schapenboer,
Iedereen houdt van fietsen langs de Duitse Ruhr!
Flauw natuurlijk, maar het lijkt er wel op, op eerste Paasdag. We zijn vanmorgen verkast van Sinzig naar Hattingen (Ruhrgebied) en nu staan we op het terrein van de eigenaar van een minigolfbaan annex horecabedrijf (met terras). We meenden dat het gratis zou zijn, maar als we ons hebben gemeld, blijkt dat we zeven eurootjes per nacht moeten betalen. De eigenaar meldt trots dat we voor dat bedrag gratis over internet kunnen beschikken. Dat is natuurlijk prettig gezien de achterstand die we onderhand op de reissite hebben. We schrijven ons in en rijden de camper naar een hoek van het terrein.

Het duurt niet lang of we zitten op de fiets voor een tochtje langs de Ruhr. Zoals uit de eerste regels van dit verslag al kon worden opgemaakt, zijn we niet de enige peddelaars. We constateren al gauw dat de Ruhrbevolking massaal de Ruhr en enkele meren in de buurt van onze standplaats heeft opgezocht. Men fietst of wandelt in groepen en zeer velen houden zich bezig met de voorbereidingen voor het grillen van prachtige en omvangrijke lappen Rind- und Schweinefleisch opdat de omvangrijke buik nog wat omvangrijker wordt. Nu blijkt ons pas dat het grillen van vleselijke producten op vele stekje plaats kan vinden: in ligweiden, op strekdammetjes in de Ruhr, achter auto’s, op boten, op reeds leeggedronken bierkratten, in een lege afvalbak.

Het fietsen langs de Ruhr voldoet prima, maar ook langs twee stuwmeren is het prima peddelen. We bezwijken tot twee keer niet voor de verleidelijkheden van volle en gezellige terrassen en putten alleen uit eigen (koffie- en frisdrank)voorraad. Pas aan het eind van de middag zijn we terug en dan hebben we 40 kilometer afgelegd. Niet bar veel, natuurlijk, maar we zijn laat vertrokken en wat vaker gestopt. Ondanks de geringe prestatie belonen we onszelf door het terras van de minigolfbaan te frequenteren. De dames en de heer Pieter S. kunnen het niet nalaten zichzelf te verwennen met een Waffel (pannenkoekachtige lekkernij) met daarop kersen, ijs en slagroom, veel slagroom. Bovendien moet er iets dorstlesserigs bij, vindt het trio. Dappere Dodo Jaap houdt het bij een simpel Bitbiertje. Als we zijn uitgeconsumeerd, halen we de laptop om te doen wat je zoal doet met een laptop, maar het leggen van verbinding lukt met geen mogelijkheid. Leuke service van Manfred Minigolf, maar dan moet het wel werken!

Hevig teleurgesteld lopen we terug naar de camper en storten ons op de rode wijn en de bereiding van een eenvoudige doch voedzame maaltijd (zoals heer van stand Ollie B. Bommel placht te zeggen). Berta en Pieter zijn van plan tweede paasdag naar huis terug te keren, dus praten we wat na over de afgelopen periode samen. ’t Was wel niet lang, maar erg gezellig, vinden we. Wij nemen ons voor de volgende dag naar Bocholt te rijden. Zie of het zo ver komt.