Van Caltagirone naar Scoglitti

Zoals gisteren al vermeld: vandaag bezoeken we het, op drie heuvels gebouwde stadje Caltagirone. Voor het mooiste, tevens oudste, deel hoeven we maar één heuvel te bestijgen. En, omdat de camper al behoorlijk hoog staat, valt dat stijgen ook best mee. Anneke vraagt een aan Italiaanse metselaar (die zeker, samen met enkele honderden vakgenoten, tot zijn dood toe werk heeft om alle in de steigers staande, niet afgebouwde gebouwen alsnog op te leveren) waar we ongeveer moeten zijn voor de mooiste dingen en de man wijst ons duidelijk en uitgebreid de route (ook Italiaanse metselaars zijn aardig).

Caltagirone is inderdaad zoals onze ‘Insight Guide’ zegt en dus is het wandelen door de zeer rustige stad heerlijk. Natuurlijk lopen we de 142 treden van de Scala Santa Maria del Monte op. De ‘trapborden’ daarvan zijn versierd met majolicategeltjes. We lopen door steegjes en sloppen, drinken ergens koffie, doen de barokke Chiesa Calatina aan en vragen op de terugweg aan onze metselaar (die lekker is opgeschoten) welke route handig is als we de Villa Romana del Casale willen bezoeken. Met veel handgebaren en hoofdgewijs, legt de man het ons uit en niet lang daarna zijn we op weg.

Het is even zoeken, maar dan stuiten we op de verwijsborden naar de villa. We parkeren de camper en drentelen naar de kassa. Het is rustig, maar dat is geen mirakel. Immers, het seizoen is nog niet begonnen en het is zaterdag, de dag waarop Italianen met andere dingen bezig zijn. (Zie verder: INFO)

Na het bezoek volgt een kort beraad over waar we zullen overnachten. Deze keer kiezen we voor een plaats(naam) die moeilijk uit te spreken is: Scoglitti. Via een, eerst prachtig, maar later steeds lelijker wordend landschap, bereiken we Scoglitti. (Tot een paar kilometer voor Scoglitti is elke vierkante meter landschap volgezet met houten bouwsels waarover wit doek of plastic is getrokken. Eronder broeien de tomaten, citroenen, sinaasappels enzovoort als het ware de ‘kassen’ uit. Het landschap is, zo ver het oog reikt, wit en bepaald fraai is dat niet). We vinden een prima plek, vlakbij het centrum, met uitzicht op zee. Naast ons staat een camper met een dame alleen. We begroeten elkaar vriendelijk via een zwaai met de hand en een brede glimlach (dan doen wij camperaars onder elkaar…). We lopen nog naar de haven, sjokken door het verlaten stadje en duiken dan de camper weer in. ’t Was weer een prima dag!

INFO: de Villa Romana del Casale
De Villa Romana del Casale is een Romeinse villa uit circa 300 na Chr. Het luxe huis bevindt zich dichtbij de plaats Piazza Armerina. Ze is vooral bekend vanwege de vele, zeer goed bewaard gebleven vloermozaïeken Vrijwel alle ruimtes van de villa hebben vloermozaïeken. In totaal gaat het om circa 3.500 vierkante meter. De meeste mozaïeken zijn goed bewaard gebleven. Ieder mozaïeksteentje of glasdeeltje is ongeveer 1x1 cm groot. De jachtscenes zijn het bekendst, net als de zogenaamde bikinimeisjes: de oudste afbeelding ter wereld van vrouwen in een soort van bikini. Ze lijken allerlei krachtsporten of gymnastiekoefeningen uit te voeren. De Villa Romana del Casale is in 1997 op de UNESCO Werelderfgoedlijst geplaatst.