Van Marina di Palma naar Caltagirone

Beetje rare dag vandaag, zouden we kunnen zeggen. We zijn al vroeg wakker en hebben zin in nog een dagje kust. En, dat is het voordeel van een eiland, het barst er van de kust. Zeg maar gerust: rondom, kust en nog ’s kust. Tegelijkertijd willen we naar het zuiden en dat kan ook: langs de kust naar het zuiden. Wij tuffen en elke keer als we een weg naar rechts zien, richting kust, slaan we die in. En dan kom je bij de kust en dan blijkt dat je nergens fatsoenlijk kunt staan omdat de kust erg hoog is of omdat er woningen staan, waardoor je niet kunt parkeren.

Uiteindelijk vinden we toch een mooie plek en wel in Butera, aan de kust, want die hebben ze daar ook, een kust dus. We parkeren de camper min of meer op het strand, zeulen de stoelen en tafel naar buiten en genieten van een broodje, koffie, thee. Wat lezen, puzzelen en soezen en dan besluiten we toch nog naar Caltagirone te rijden.
Dat gaat niet bijster voortvarend. In de eerste plaats verliest meneer TomTom het bewustzijn, dus stoppen en proberen of we meneer Tom Tom weer aan de praat krijgen. Geen succes. Dan verder met behulp van de wegenkaart (want die hebben we wel altijd bij ons). Dat lukt tot in Niscemi. Daar is de weg die we hadden moeten volgen opgebroken. Anneke duikt op een oude meneer om te vragen hoe we moeten rijden. Wij verder. Oh, dat is waar ook, na ‘in de 1e plaats’, komt ‘in de 2e plaats’. Wel, in de tweede plaats, zijn de wegen erg slecht, zeker in of bij een dorp of stad. We rammelen, hutsen, butsen en husselen met een vaartje van 30 kilometer per uur steeds verder het binnenland in.

We moeten op het Piazza San Giovanni in Caltagirone zijn. Na nog twee keer vragen, lukt het ons deze piazza te vinden en daar staan we nu. En waarvoor? Om morgen dit stadje om ons gemak te bekijken. Want, zo zegt ‘Insight Guide’: ‘Caltagirone doet met zijn ruime pleinen en majestueuze herenhuizen denken aan één groot theater. De veelal indrukwekkende kerken herbergen fantastische kunstwerken. Caltagirone is bovendien de hoofdstad van het Siciliaanse keramiek’.
Dat willen wij niet missen. Bovendien, we waren toch in de buurt.
Morgen meer!

Zijspoor 8: Supermercati
Onze camperreizen blijven, tot nog toe, beperkt tot vijf landen: Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Italië. In al die landen kopen we onze levensmiddelen meestal in de supermarkt. En in al die landen zijn die supermarkten vaak loeigroot. Twintig, dertig, veertig, vijftig kassa’s? U zegt het maar! Keuze uit 40 soorten vis, 78 soorten kaas, 83 soorten zuivel? Wij helpen u graag!
Op Sicilië ligt dat even anders. De eerste keer dat we het woord ‘supermercati’ zien, slaken we een zucht van verlichting. Eindelijk, een supermarkt, want die hebben we al heel lang niet gezien. We parkeren de camper tussen de, met afval, karton en plastic afgeladen, rolcontainers en lopen naar binnen. Eén of anderhalve kassa? U zegt het maar! Keuze uit geen soorten vis, drie soorten kaas, vier soorten zuivel, één soort brood? Wij helpen u graag! We kopen dus het allernoodzakelijkste en besluiten ons aan te passen aan de eilandbevolking: fruit koop je in een stalletje langs de weg, brood bij de bakker, vlees bij de slager en alles wat behoort tot de zogeheten kruidenierswaren, dat haal je in de ‘supermercati’.