Zijspoor 3. Italianen kunnen er wat van!

Pardon, de titel moet zijn: ‘Sicilianen kunnen er wat van!’ Nee, nog toepasselijker: ‘Palermoëzen kunnen er wat van!’. Dat wordt ‘m, die laatste.

Wij, de luitjes die het leuk vinden om hun reisverslag aan de openbaarheid prijs te geven, zijn geen globetrotters, maar in de loop der jaren hebben we toch wel enkele handenvol, min of meer grote, steden bezocht. Elk van die steden had en heeft zijn eigen kenmerken en eigenaardigheden, maar allemaal zijn ze dermate aantrekkelijk dat wij ze de moeite van het bezoeken waard vonden en vinden.

In Palermo waren we nog niet. En nu al weten we waardoor deze stad zich onderscheidt van alle andere: Palermo is vies, Palermo is vuil! Niet alleen door de uitlaatgassen, want die adem je ook in in Parijs, of Praag of Dublin. Ook niet allen door de uitstoot door fabrieken, want daar kunnen ze in Berlijn en Instanbul ook wat van. We bedoelen straatvuil, zwerfvuil, aangevreten vuilniszakken, plastic flessen, plastic verpakkingsmateriaal, koelkasten, een deels gedemonteerde scooter, driezitsbanken, tweezitsbanken, autobanden, kasten, een geiser, een sstrijkplank, wasmachines… Rondom bomen ligt vuilnis, tegen muurtjes, naast overvolle vuilniscontainers, in bloembakken.

Siciliaanse vuilnismannen zien we nauwelijks en als we ze zien, zijn ze bezig met ouwehoeren of een sigaretje roken. Soms zien we een vuilnisauto. De chauffeur en het ‘achteropmannetje’ staan aan de bar en praten met de man erachter over de politiek, het weer en over Bunga Bunga.
De inwoners van Palermo winden zich al lang niet meer op over de toenemende verslonzing van hun stad. Ze kijken naar boven, naar de blauwe lucht. Ze merken niet eens dat ze een plastic fles raken of door een hoop koffiebekertjes waden.
Wij zijn blij dat er zo veel mooie dingen in deze stad zijn. Dat compenseert behoorlijk.