Kraangedoe en Bologna

We schrijven 23 februari 2011.
Modena ontwaakt en wij ook. Liggend in de echtelijke sponde, kijken we elkaar blij aan. Want, door het dakraam van de camper zien we deze morgen geen mist, regen of donkere luchten, maar zon! Hij schijnt en de hemel is blauw, ofwel wolkenloos! Okay, de wind is wel fris, maar dat deert ons niet.
We ontbijten en bereiden ons geestelijk voor op de volgende kostenpost: de vervanging van de (fraaie) keukenkraan. Immers, die weigert warm, laat staan, heet water te geven. En de Trumaman (zie ‘dag 4’) heeft gemeld dat de kraan vervangen zal moeten worden bij een Hymer-dealer. (Hymer, dames en heren is het Duitse merk camper dat viele Deutschen und Holländer ganz veil Vergnügen gibt en ons ook, al is er met de beste spullen wel eens wat aan de hand).

Zijspoor 2: non-fietsland
Italië kent z’n Giro. Italië kent wereldberoemde wielrenners. Italië kent fietsfabrieken en fabrikanten die fietskleding maken en op Sicilië schijnt de maffia zelfs wielrenners te ‘beschermen’. Maar wat kent Italië niet: fietsende Italiaanse burgers. Met andere woorden: de doorsnee Italiaan fiets niet; hij/zij rijdt auto! U bevindt zich op drie minuten loopafstand van de trattoria (het eethuis)? Dan neemt u als rechtgeaarde Italiaan de auto! Uw Italiaanse buurman woont op vijf minuten fietsen van zijn groentewinkel of bakker? Hij start de motor van zijn Fiat en scheurt er naar toe. Het Italiaanse gezinnetje gaat zondags graag picknicken in het, op drie kilometer verwijderd, liggende bos? Dan kunnen we elke zondag weer zien hoe het clubje in de vierdeurs sedan stapt en naar de picknickplek raast… Italianen houden niet van fietsen; Italianen houden van scheuren, van rechts inhalen, van op het laatste moment afremmen, van opeens de weg oprijden, van de doorsnee Nederlandse chauffeur een doodschrik bezorgen. Daar houden Italianen van! En toch: wij houden van dit land, dit prachtige non-fietsland!!

Kraangedoe en Bologna (vervolg).
Dankzij internet en de heer Tom Tom rijden we rond tien uur het terrein van een Hymer-dealer even ten zuiden van Bologna op. We, dat wil zeggen, Anneke vertelt van ons probleem en even later ligt de sympathieke Italiaanse eigenaar-monteur (de man volgt af en toe een cursus bij Hymer in Duitsland) languit op onze campervloer om de kapotte kraan te demonteren en de nieuwe, jawel, te monteren. De man weet van wanten, dus het klusje is zo geflikt. We mogen water tanken, cash betalen en dan wenst men ons een prettig verblijf in bella Italia en opent het hek voor ons.

Nu staan we even buiten Bologna, op een prima plek. Morgen gaan we de stad in. Niet zozeer voor de bezienswaardigheden (we waren hier al twee keer), maar voor de Nike-sportwinkel, want die is erg mooi, vinden we beide. En we willen natuurlijk een beetje nostalgisch doen. Mazzeltje: de bus stopt 50 meter van de camper, voor onze neus bijna.